Twee bees in één week!

Twee keer naar de bee: eentje op maandag in Lochristie en dan een Westvlaams onderonsje in Poperinge. In Lochristie was ik enkele maanden niet geweest en dat heb ik gemerkt: er waren een heleboel nieuwe gezichten. Lucrèce verzorgde een miniworkshop: een speldenkussen-naaldenboekje beertje! Dit kreeg ik van zomaar van haar. Volgende keer krijg je het resultaat te zien.

En vrijdag was het Poperinge-time waar ik mezelf als een ancien beschouw. Een heerlijke maaltijd na ons aperitiefje. De tongen (de onze, wel te verstaan) werden opgewarmd. De lachsalvo's volgden elkaar op.

Iedere dame heeft wel iets interessants te vertellen: Hilde is bezig met een 'speciaal naaiproject' waar ze heel geheimzinnig over doet. Hou haar blog maar in het oog. Sabine wou haar honger stillen met kaas en salami, een taak die Inge en ik met alle plezier overgenomen hebben. Katrien heeft zodanig veel Civil War stofjes dat ze een wereldoorlog kan ontketenen samen met Josée. Marina ontpopte zich als een rasechte commercante: het overschot aan stofjes konden wij voor een zacht prijsje kopen.Voor Sybille is het gras niet meer groener aan de overkant want haar groene bril is stuk. En ikke, zie er een stuk intelligenter uit (al vinden sommigen dat dit niet kan, hoe moet ik dat nu opvatten?) met mijn nieuwe bril. En ja, we hebben wel goed gewerkt hoor!
A bee on Monday in Lochristie and a bee on Friday in Poperinge! It was quite some time ago I'd been in Lochristie: I saw lots of new faces. And Lucrèce made a little workshop. She gave me this. You'll see the result next time.

As for Poperinge, I am an 'ancien' there. We had an excellent meal with a glass of white wine. Good for talking! We all have something to tell and to laugh about. Hilde is busy with a special sewing project! Just follow it on her blog!Sabine, still hungry after the meal(how's that possible) ordered some cheese and salami and Inge and I: we liked it so much. Katrien told us she had so many civil war fabrics: I think she can start the next world war together with Josée. Marina is going into business: she sold her leftovers from her slavery quilt to us. Well, I'm sure she's not going to get rich from this. Sybille doesn't think anymore the grass is greener on the other side as her green glasses are broken. As for myself: I think I have a more intelligent look now (is there anyone who doubts this?) And for the record: we did work well that afternoon!