Nearly Insane.....blok 15
Eindelijk staat mijn logje erop. De batterij van mijn fototoestel wou niet meewerken. Maar hier is blokje 15 er dan toch.
Toch weer een blokje erbij. 't Was eerder aan de gemakkelijke kant. Volgende keer ga ik weer voor een moeilijke met van die pieterige stukjes die je bijna niet kunt vastnemen.
En voor degenen die het nog niet weten, halloween nadert. Lang voor halloween hier bij ons furore maakte, heeft mijn moeder enkele jaren voor ze overleden is, deze heks gemaakt toen ik op kamers ging in Leuven.
Toen waren die heksen een rage, maar dan wel in een kleine versie. Mijn ma heeft er toen zelf eentje ontworpen maar dan wel in 't groot en in Leuven hing ze voor 't venster van mijn kamer zodat iedereen die passeerde, ze kon bewonderen.Ik weet nog hoe ze alles uitrekende om de verhoudingen van de heks te doen kloppen. Hoe ze de stofjes uitkoos. Twijgjes zocht voor de bezem. Ieder jaar haal ik de heks weer naar beneden, niet omdat ik zo'n halloweenfan ben maar wel uit sentimentele redenen en dan kan ik naar deze tastbare herinnering kijken en er alleen maar bewondering voor hebben.
Mijn moeder had werkelijk gouden handen.
Toch weer een blokje erbij. 't Was eerder aan de gemakkelijke kant. Volgende keer ga ik weer voor een moeilijke met van die pieterige stukjes die je bijna niet kunt vastnemen.
En voor degenen die het nog niet weten, halloween nadert. Lang voor halloween hier bij ons furore maakte, heeft mijn moeder enkele jaren voor ze overleden is, deze heks gemaakt toen ik op kamers ging in Leuven.
Toen waren die heksen een rage, maar dan wel in een kleine versie. Mijn ma heeft er toen zelf eentje ontworpen maar dan wel in 't groot en in Leuven hing ze voor 't venster van mijn kamer zodat iedereen die passeerde, ze kon bewonderen.Ik weet nog hoe ze alles uitrekende om de verhoudingen van de heks te doen kloppen. Hoe ze de stofjes uitkoos. Twijgjes zocht voor de bezem. Ieder jaar haal ik de heks weer naar beneden, niet omdat ik zo'n halloweenfan ben maar wel uit sentimentele redenen en dan kan ik naar deze tastbare herinnering kijken en er alleen maar bewondering voor hebben.
Mijn moeder had werkelijk gouden handen.
Reacties
Die gouden handjes heb je dus van je moeder??
;o)
Zo'n heks is het waard ieder jaar weer even aandacht te krijgen.
En die heks,die zul je steeds blijven koesteren.
De heks, ja, die moet je goed bewaren en elk jaar weer ophangen.
ik heb 't weer eens geprobeert, maar... m'n pc blaast zich direct (alweer en nog steeds) helemaal de lucht in als ik op je blog kom, en bovendien krijg ik ook nog steeds een waarschuwings pop-up...
:o(
Helaas is een bezoek aan je blog voor m'n pc dus een "bezoeking".
:o(
Sorry, geen onwil, maar overmacht.
Zwaai, zwaai, je NI-blok is weer mooi, wat ik er zo snel van kon bekijken.
*Ü*
~~~~~~~~ daaaag ~~~~~~~~~>
:o)
Ik vind het altijd ontroerend om te lezen hoe 'n moeder met zo veel liefde iets voor haar dochter heeft gemaakt.
mooi zo'n bijzondere heks, een dierbare herinnering! groetjes
je NI-blok is ook mooi...en inderdaad je hoeft niet te vragen waar jij die gouden handen van hebt.....
fijne dag
Ingrid
Maar ik weet wel van wie je die creativiteit hebt geerfd.
Zo leuk dat je ook op kletstersweekend gaat, kan ik je eindelijk eens in het echie zien.