Formule 1 in Nederland

Zondagavond voelde ik mij een geradbraakte rallyrijder. Ik had dan ongeveer 750 kilometer afgelegd in twee dagen. Met de auto, wel te verstaan.
Van Harelbeke naar Tilburg(open deur bij Dorry), 's avonds naar Brugge, dan naar Harelbeke, 's morgens weer naar Tilburg om 's avonds terug in Harelbeke te zijn.
Van de Vlamingen zegt men dat gezelligheid en het bourgondisch leven hun grootste troef zijn. Wel in Tilburg bij Dorry kennen ze er ook wat van: de taarten vlogen rond mijn oren (niet letterlijk, hoor) en vooral de chocoladetaart was niet te versmaden. Een gezellige bende, zo was het! En kletsen dat die Nederlandse dames (leuk om enkele dames in het echt ontmoet te hebben) kunnen. En ik maar proberen die bij te houden. 't Was niet te doen!
Met Ellen en Annie, twee andere lesgeefsters, had ik een gezellig onderonsje. Een paar prachtige foto's zouden dat moeten staven maar die heb ik met mijn GSMmeke genomen. En voorlopig zie ik het nog niet zitten om een cursus GSMmen voor 50-plussers te volgen : die foto's willen maar niet op mijn computer.
Weer verliefd geraakt op een tas van Dorry(waarvan ik het pakket al een tijdje in huis heb en gisteren nog een beginnetje heb gemaakt)en mijzelf heel streng toegesproken om toch niet teveel aan mijn verslaving toe te geven (nee, niet de champagne...)

 

En nu maar hopen dat er een heleboel willen inschrijven voor de antieke quilt workshops. Nee hoor, ik lig er niet wakker van, het moet plezierig blijven maar voor Dorry zou het uiteraard wel leuk zijn.

Sunday evening, I came home totally exhausted.The two past days I had driven 750 km. ( by car, of course)From Harelbeke, Belgium to Tilburg to Dorry's quiltshop, Netherlands, back to Belgium, Bruges, then to Harelbeke. Next morning back to Tilburg and in the evening I finally came home in Harelbeke.
The Flemish people are known for their way of living: they like a good dinner, wine and beer and a cosy environment. Well, I must say, our Dutch neighbours are also very good at this. I had an excellent time. The only thing I couldn't keep up with is the chatting. Dutch ladies are the stars of talking. They all would fit in a talkshow. I saw a lot of ladies who knew my face from my blog and it was so nice to chat with them. I also had a good talking with Ellen and Annie, two other quiltteachers. I took a few photos with my cellphone but oh me, I can't put them on my computer.
I fell in love again with this beautiful bag. I've had it for some time but yesterday I managed to give it a start. And I didn't buy too much: only a few fabrics and a handle for a purse.
Now I hope there will be a lot of subscriptions for the antique quilt workshop. It would be lovely for Dorry too.